Afgelopen zondag ontvingen we het verdrietige bericht dat Tom Mulder is overleden op 19 december. Hij leed aan ALS en werd slechts 51 jaar.
Tom heeft heel uitdrukkelijk zijn unieke sporen nagelaten op de UT en zijn werk vormt nog steeds een belangrijke pijler in de ontwikkeling van ons onderwijs. Hij was, als senior adviseur en strateeg, een visionair die collega’s en studenten inspireerde en tot nadenken aanzette. Hij had steeds vernieuwende ideeën, uitdagende vragen en creatieve gedachten over maatschappelijke ontwikkelingen en de toekomst van het hoger onderwijs en in het bijzonder van de UT. Daarnaast kon hij ook erg goed luisteren en aanvoelen wat er werkelijk speelde. Er was altijd beweging in hem en om hem heen. Hij bracht enthousiasme, energie en humor en was overal op de campus te vinden.
Tom heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling en implementatie van het Twents Onderwijs Model (TOM). Hij was een van de grondleggers van het TOM-gedachtengoed. Dit was een intensief proces dat van veel verschillende kanten moest worden bekeken en geconcretiseerd. Tom was in staat om de bestuurlijk, inhoudelijk en organisatorisch betrokken collega’s en studenten met elkaar te verbinden.
Tom had een geheel eigen manier van omgaan met zijn agenda; met afspraken en deadlines. Hij wilde wel afspraken maken, beloofde ook vanuit zijn optimistische aard dat hij zijn bijdragen voor een bepaalde deadline zou leveren, maar je tastte altijd in het duister of het hem ook daadwerkelijk ging lukken zijn beloftes na te komen. Hiermee zorgde hij er onbewust voor dat je reikhalzend uitkeek naar zijn inbreng. Daarbij was Tom een markante verschijning die enigszins verstrooid overkwam. Hij stak vaak een smeuïg verhaal af over wat hem nu weer was overkomen, waardoor hij op de valreep (om twee voor of twee over twaalf) zijn bijdrage had kunnen afmaken. De spanning van het wachten werd dan vrijwel altijd beloond met een originele, eloquente bijdrage.
Tom was ook een goede performer: welbespraakt in het Nederlands en Engels wist hij op allerlei nationale en internationale podia (op verzoek van het CvB) de UT goed te vertegenwoordigen. Met name bij andere universiteiten kon hij het gedachtegoed van TOM erg goed verwoorden, en vormde daarbij de beste ambassadeur die de UT zich daarvoor kon wensen.
Tom was tegelijkertijd een man met duidelijke principes, autonoom in zijn denken en doen. Zijn vrouw en kinderen gingen altijd voor; hij ging voor hen door het vuur. Voor hen wilde hij ook zo lang als hem mogelijk was zijn ziekte doorstaan. Heel moedig.
Hij was op zeer bewonderenswaardige manier in staat met zijn ziekte om te gaan. Hij kon zijn ziekte als het ware mentaal ‘parkeren’ en bleef geïnteresseerd in anderen en ook de wetenswaardigheden op de UT, met humor en relativeringsvermogen. Een held, een voorbeeld. We missen hem zeer.
Wij zijn verdrietig door het overlijden van Tom en we wensen Ans, Bas en Roos veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies. Het overlijden van Tom is tevens een verlies voor al zijn collega’s en de Universiteit Twente.
Omdat een feest om Tom te vieren nu niet kan, wordt in klein gezelschap afscheid genomen.
Condoleancemogelijkheden komen na de kerst beschikbaar.
Correspondentie: tommulder@mac.com
