Bekijk hieronder een aantal tools die u kunt gebruiken in de Contextual Inquiry fase. De keuze hangt hierbij af van uw vraagstelling en praktische zaken (bv. tijdcapaciteit).
Methodes
- Desk research: Niet-systematische verzameling van materiaal dat het ontwikkelteam helpt om meer te leren over de context waarin de technologie gebruikt zal worden. Voorbeelden zijn wetenschappelijke en niet-wetenschappelijke literatuur, beleidsdocumenten, rapporten, en kennisdossiers. Desk research kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, waaronder het gebruik van zoekmachines, het doorzoeken van relevante websites, stakeholders om materiaal vragen, of het gebruik van het archief van een organisatie.
- Scoping review: Een systematische zoektocht in de wetenschappelijke literatuur met als resultaat een overzicht van de status quo van een specifiek onderzoeksveld.
- Observatie: Veldonderzoek. Voorbeeld: Een dag meelopen in de thuiszorg om het dagelijkse werk van wijkverpleegkundigen zelf te ervaren en de kansen voor technologie beter in kunnen te schatten.
- Dagboek: Soms kan het voor deelnemers moeilijk zijn zich te herinneren hoe bepaalde probleemsituaties plaatsvonden (wat, waar, hoe vaak, voor hoe lang). In een dagboek studie wordt aan deelnemers gevraagd om een dagboek bij te houden. De informatie kan inzicht geven in de frequentie of ernst van een probleem waarop de technologie zou kunnen inspelen.
- Logdata analyse: De analyse van logdata van een technologie (bv. een app of online platform) kan inzicht geven in de manier waarop gebruikers een systeem hebben gebruikt (bv. Welke acties zijn hoe vaak door wie uitgevoerd?). De informatie kan gebruikt worden om een reeds bestaande technologie te verbeteren.
Hulpmiddelen
- Stakeholder mapping: Het opstellen van een voorlopige lijst van belanghebbenden die volgens experts uit het veld relevant zijn. De lijst wordt vervolgens aan belanghebbenden zelf voorgelegd waarbij deze aangeven welke partijen nog meer gecontacteerd en eventueel toegevoegd moeten worden (snowball sampling).
- Stakeholder analyse: Identificatie van de meest relevante belanghebbenden a.d.h.v. Mitchell’s ‘’Stakeholder Salience Approach’’. In deze aanpak worden alle belanghebbenden beoordeeld en gerangschikt a.d.h.v. 3 criteria: (1) Macht: In hoeverre is de mening van een belanghebbende van invloed?, (2) Legitimiteit: In hoeverre moet een belanghebbende worden betrokken? en (3) Urgentie: In hoeverre vragen de behoeften van een belanghebbende om onmiddelijke aandacht? Idealiter voeren de belanghebbenden deze beoordeling zelf uit, en wijzen elke belanghebbende een duidelijke rol toe (bv. gebruiker, potentiële betaler, besluitvormer, beïnvloeder).